Yarış lisansımı yenilemek, 2018 yılında tamamladığım tek motor sporları sezonunu düşünmeme neden oldu. Gerçek bir yarış gridine katılmamın ardındaki motivasyon kesinlikle yarış oyunlarıydı. Çocukken motor yarışlarını izleyip, ardından o arabalara ve pistlere sahip oyunlar arardım. Gran Turismo’da TOM’s Castrol Toyota Supra ile yarışarak Japon Super GT serisinin heyecanını keşfettim.
Yarışmak için seçtiğim araç, yeni başlayanlar için tasarlanan Ginetta G40 oldu. 135 beygir gücünde, hafif bir şasiye sahipti ve sürücü destek sistemleri yoktu. Gelecek sezon öncesinde gerçek yarışların, sim yarışları için keyfi bozacağından endişe ediyordum. Ancak, modern simülasyonların gerçek araba dinamiklerine ve yarış hissine ne kadar yakın olduğunu görmek, dikkatimi çekti.
Yarış yeteneklerim ortalama seviyedeydi ve yarışta orta sıralarda yer aldım. Sim yarışlarının en büyük avantajı, daha önce oynamadığım pistleri öğrenme imkanı sundu. Snetterton'da daha önce bir tur atmamıştım ama iRacing’in lazerle tarama teknolojisi sayesinde Pontiac Solstice ile doğru yarış hattını belirleyerek sezonun en iyi sonuçlarından birini elde ettim: 7. sıradan.
Ne yazık ki, Ginetta'nın giriş seviyesi şampiyonası artık G56 GTA ile yapılıyor ve bu aracın sezon maliyeti yaklaşık 100 bin sterlin. Bu benim için ulaşılması zor bir fiyat. Yine de, Forza Motorsport ve Automobilista 2’de G40’ımı sürebilmek, geçici bir rahatlık sağlıyor.
Sim yarışları, gerçek yarış deneyimi kazanmak ve pist bilgisi edinmek için etkili bir araç olabilir. Ancak, gerçek hayatta yarışma maliyetleri yükseldiğinde, sanal dünyada kalmak da bir seçenek olarak öne çıkıyor. Gelişmiş simülasyonlar, gerçek bir yarışçı olma yolunda önemli bir adım sunuyor.
