3 Nisan'da yürürlüğe girmiş olan %25 oranındaki ithal otomobil tarifesi hâlâ geçerliliğini koruyor, 3 Mayıs'ta ise parça tarifeleri devreye girecek. Ancak, yeni başkanlık kararnamesiyle tarifelerin "birikmesi" hali ortadan kaldırıldı. Artık bir araç ve bileşenleri, yalnızca uygulanabilecek en yüksek tarifeye tabi tutulacak.
ABD’li bir firma, yurtdışında araç montajı yaptığında, parçalar sınırı birkaç kez geçebilir. Örneğin, ABD'de üretilen bir alüminyum parça, yurt dışında bir güç aktarım organı haline getirilip yeniden ABD'ye montaj için dönebilir. Böyle bir durumda, otomobil üreticisi yalnızca monte edilmiş güç aktarım organı için %25 tarife ödeyecek.
Yeni karar, yerli montajlarda kullanılan ithal parçalar için bir kredi sağlıyor. 3 Mayıs’tan itibaren otomobil üreticileri, ithal parçalar için araç etiket fiyatının %3,75’ine kadar tarife kredisinden faydalanabilecek. Bu oran bir yıl sonunda %2,5’e düşecek ve ardından tamamen kaldırılacak. Amaç, yerli üretimi teşvik etmek.
Detroit News’e göre, örneğin Chicago’da üretilen bir Ford Explorer için mevcut tarifeler nedeniyle 2,500-4,000 dolar arasında ek maliyet oluşuyor ve kredi bu maliyeti yalnızca 900 dolar azaltabiliyor. Teksas’ta üretilen bir GM pikapta ise 10,000 dolarlık tarife maliyeti, sadece 2,000 dolar azalabiliyor.
Bu tarifeler, yedek parça maliyetlerini de etkileyerek onarım ücretlerini ve sigorta primlerini artıracak. Tarife politikalarında bir değişiklik olmadan Amerikalı sürücüler, ister yeni araç alsın ister mevcut araçlarını korusun, bu maliyet artışından etkilenecek.
Bu makale, tarifelerin nasıl çalıştığını ve otomotiv endüstrisini nasıl etkilediğini özetlerken, mevcut değişikliklerin tarifelerin yükünü hafifletmekte kısıtlı bir etkiye sahip olduğunu vurguluyor. Özellikle yerli üreticiler bu yükten tamamen kurtulamıyor ve araç fiyatlarındaki yükseliş kaçınılmaz görünüyor.
