Η κοινότητα της αυτοκίνησης θρηνεί για έναν αγαπημένο φίλο, ένα γαλάζιο Ford Mondeo του 2006 από το Kidderminster, γνωστό για το διαρκές αναβόην του.
Ο Άλαν, το Mondeo με 147.000 χιλιόμετρα στο κοντέρ, σίγησε για τελευταία φορά γύρω στις 8 το βράδυ. "Ήταν αυτοκίνητο που ζούσε για το σήμα", ανέφερε συγκινημένος ο ιδιοκτήτης του, Άλαν. Το σήμα του ακουγόταν παντού: σε ευχαριστήριες χειρονομίες προς ευγενικούς οδηγούς, σε συμβολικό χαιρετισμό σε παιδιά που διέσχιζαν το δρόμο και, πολλές φορές, για μια δόση χιούμορ και ενθουσιασμού.
Όταν προτάθηκε η αναβίωση του σήματος του Άλαν, η μηχανικός Πόλα Σπάνερνιγκ απέρριψε την ιδέα. "Ένα αυτοκίνητο χωρίς σήμα είναι σαν ελεφαντάκι χωρίς προβοσκίδα. Είναι η ψυχή του αυτοκινήτου. Η ρυθμιστική αρχή αναφέρει: το σήμα είναι νομική απαίτηση".
Το Mondeo σίγησε, όμως οι μνήμες ξέχειλες από χαρές και γέλια παραμένουν ζωντανές. Η ιστορία του Άλαν μας θυμίζει ότι, στον κόσμο της μηχανοκίνησης, ακόμη και η απώλεια του πιο απλού σήματος μπορεί να έχει βαθιά επίδραση στις ζωές μας.
